آدم باید یک دوستیداشته باشد که خواهرش نباشد!
دختر خاله و دختر عمه واین هام نه. که معشوقش نباشدهم!!
دوست های مرد از دخترها بهترند خیلی وقت ها.
بعد حتا نباید خیلی بزرگتر یا کوچکتر از تو باشد. که زیادتر بفهمد یا کم تر.
حتا تَرَش اینکه باید بلد باشد به جاینصیحت کردن و اینها وقتی که حماقت می کنی
فقط بهت بگوید "دیوانه"!
و ایندیوانه را یک طوری بگوید که تو کیف کنی.
بعد گفتن ندارد که این دوستت باید خواندنبلد باشد حتمن.
چون آدم هایی که خواندن نمی دانند نوشتن هم بلد نمی شوند!
به عبارتیباید نوشتن بلد باشد حتمن.
آن وقت هر از گاهی بروی برایش بنویسی : "خسته ام."
که بنویسی به بودنش احتیاج داری چه قدر. بعد توضیح هم ندهی.
یعنی توضیح تووی اینطور رفاقت ها مهم نیست اصلن.
همین "خسته ام" کفایت می کند.
بعدش او برایتبنویسد.
نوشته اش یک طوری باشد که هی تووی روزهای بعدترش بروی. بخوانی. و هیذوق کنی.
هی تووی دلت یک طوری قلقلک بیاید که انگار یک عالمه ماهی قرمز کوچولو دارندشنا می کنند .
آدم باید دوستی داشته باشد که مهم نباشد اگر سالی یک بار هم نبیندش.
یا حتی تلفنی هم حرف نزنید باهم .
چون اصلن تووی این طور رفاقت ها این چیزها مهمنیستند که .
همینی که می دانی هست و می شود بنویسی برایش "خسته ام".
همین که ماهی قرمز شنا کند تووی دلت . کفایت می کند!!!!
درباره این سایت